Welke Denderleeuwenaar kent Herman De Backer niet? Deze creatieve duizendpoot is geboren en getogen in Denderleeuw en ook al decennia lang een vaste waarde in het sociale weefsel van onze gemeente. Engagement en samenwerking zijn dan ook enkele belangrijke drijfveren voor De Backer, van jongs af tot de dag van vandaag. Als Chiro-leider, als politiek mandataris, als voetbaltrainer, als vader en familiemens, als voorlees-opa op school, als leraar… en natuurlijk ook als kunstenaar.
Want ook de liefde voor de kunst en zijn brede interesse voor diverse kunstvormen zijn een vaste waarde in het leven en werk van Herman De Backer. Dat hij als tiener koos voor een opleiding tot leraar plastische opvoeding was voor hem een vanzelfsprekendheid. Ook dat hij zijn werken uit zijn studietijd zou tonen in zijn geboortedorp. En dus zette De Backer met twee studiemakkers een groepstentoonstelling op poten in het Denderleeuwse cultureel centrum, inmiddels 35 jaar geleden.
In dezelfde periode richtte hij met enkele zielsverwanten “Atelier 50” op. Dit ‘centrum voor creatieve expressie’ was oorspronkelijk gehuisvest in Welle en vond al gauw onderdak in de Rodenbachstraat in Denderleeuw. Twee avonden per week konden geïnteresseerden er cursussen schilderen, waarnemingstekenen, schilderen en keramiek volgen. Atelier 50 wilde een alternatief vormen voor de traditionele academies en huldigde het principe van de vrije leervorm: de cursisten konden vrij deelnemen en zelf onderwerpen aangeven voor de lessen. De formule sloeg aan, want Atelier 50 mocht in de periode van 1978 tot 1985 vaak een honderdtal cursisten verwelkomen.
Na zijn opleiding ging Herman De Backer aan de slag bij de vzw Zonnelied en nadien bij Schoonderhage. Daar is hij nu al 25 jaar werkzaam, eerst in de vestiging in Pollare en momenteel in Lebeke, als stuwende kracht achter de creatieve ateliers. Hij geeft er muziek-, schilder-, en tekenlessen aan de mensen met een beperking die het dagcentrum bezoeken. Hier heeft hij zijn ware roeping gevonden, zegt hij altijd zelf, als leraar én als kunstenaar. Naast de onbetaalbare voldoening die zijn job hem verschaft, heeft hij van zijn cursisten immers ook geleerd om meer aandacht te schenken aan de essentie en de eenvoud van een kunstwerk of een creatieve uiting.
Hoe zou je Herman De Backer dan het best kunnen omschrijven? Misschien komt “een sociaal-voelende en breeddenkende, filosoferende, plastisch kunstenaar” nog het dichtst in de buurt. Dit uit zich vooral in zijn brede interesse voor diverse kunstvormen, die hij ook allemaal met dezelfde passie beoefent: schilderen, tekenen, poëzie en toneel, vertellen, muurtekeningen (de Kemelbrug bv. ), grafische vormgeving, ruimtelijke werken (zijn ‘recyclagewerken’ zijn binnenkort te zien op de Kunstroute), keramiek, liedjes componeren en vertolken (zo heeft hij met Schoonderhage al verschillende cd’s opgenomen)…
Z’n artistieke bedrijvigheid en op de eerste plaats het beeldend vorm geven, evolueert van het weergeven van de mens naar contact met de natuur.
De natuur en de culturen waarin hij zich graag laat onderdompelen tijdens zijn reizen vormen voor De Backer de basis voor zijn sfeerschilderijen. Terwijl de mens vroeger eerder realistisch aanwezig was in zijn werken, wordt de interactie van de mens met zijn omgeving meer en meer abstract weergegeven. Ook het kleurpallet is veranderd en volgt nu meer de seizoenen.
De pracht van die seizoenen zet hem aan om hierover ook te schrijven. Het praktisch aspect is een voordeel tijdens de reizen met zijn camper. Herman groeit in de breedte door ook te gaan schrijven over innerlijke roerselen, in diverse schrijfvormen.
Niets is Herman te min om te gebruiken… Zo recycleert hij materialen er geeft ze een tweede leven in ruimtelijke installaties. Muziek is altijd een belangrijk uitdrukkingsmiddel gebleven. Niet alleen tijdens zijn jeugdjaren maar ook nu componeert hij wel eens.
Herman De Backer, plastisch kunstenaar
Met dank aan mijn vriend Boudewijn Uyttenhove
Want ook de liefde voor de kunst en zijn brede interesse voor diverse kunstvormen zijn een vaste waarde in het leven en werk van Herman De Backer. Dat hij als tiener koos voor een opleiding tot leraar plastische opvoeding was voor hem een vanzelfsprekendheid. Ook dat hij zijn werken uit zijn studietijd zou tonen in zijn geboortedorp. En dus zette De Backer met twee studiemakkers een groepstentoonstelling op poten in het Denderleeuwse cultureel centrum, inmiddels 35 jaar geleden.
In dezelfde periode richtte hij met enkele zielsverwanten “Atelier 50” op. Dit ‘centrum voor creatieve expressie’ was oorspronkelijk gehuisvest in Welle en vond al gauw onderdak in de Rodenbachstraat in Denderleeuw. Twee avonden per week konden geïnteresseerden er cursussen schilderen, waarnemingstekenen, schilderen en keramiek volgen. Atelier 50 wilde een alternatief vormen voor de traditionele academies en huldigde het principe van de vrije leervorm: de cursisten konden vrij deelnemen en zelf onderwerpen aangeven voor de lessen. De formule sloeg aan, want Atelier 50 mocht in de periode van 1978 tot 1985 vaak een honderdtal cursisten verwelkomen.
Na zijn opleiding ging Herman De Backer aan de slag bij de vzw Zonnelied en nadien bij Schoonderhage. Daar is hij nu al 25 jaar werkzaam, eerst in de vestiging in Pollare en momenteel in Lebeke, als stuwende kracht achter de creatieve ateliers. Hij geeft er muziek-, schilder-, en tekenlessen aan de mensen met een beperking die het dagcentrum bezoeken. Hier heeft hij zijn ware roeping gevonden, zegt hij altijd zelf, als leraar én als kunstenaar. Naast de onbetaalbare voldoening die zijn job hem verschaft, heeft hij van zijn cursisten immers ook geleerd om meer aandacht te schenken aan de essentie en de eenvoud van een kunstwerk of een creatieve uiting.
Hoe zou je Herman De Backer dan het best kunnen omschrijven? Misschien komt “een sociaal-voelende en breeddenkende, filosoferende, plastisch kunstenaar” nog het dichtst in de buurt. Dit uit zich vooral in zijn brede interesse voor diverse kunstvormen, die hij ook allemaal met dezelfde passie beoefent: schilderen, tekenen, poëzie en toneel, vertellen, muurtekeningen (de Kemelbrug bv. ), grafische vormgeving, ruimtelijke werken (zijn ‘recyclagewerken’ zijn binnenkort te zien op de Kunstroute), keramiek, liedjes componeren en vertolken (zo heeft hij met Schoonderhage al verschillende cd’s opgenomen)…
Z’n artistieke bedrijvigheid en op de eerste plaats het beeldend vorm geven, evolueert van het weergeven van de mens naar contact met de natuur.
De natuur en de culturen waarin hij zich graag laat onderdompelen tijdens zijn reizen vormen voor De Backer de basis voor zijn sfeerschilderijen. Terwijl de mens vroeger eerder realistisch aanwezig was in zijn werken, wordt de interactie van de mens met zijn omgeving meer en meer abstract weergegeven. Ook het kleurpallet is veranderd en volgt nu meer de seizoenen.
De pracht van die seizoenen zet hem aan om hierover ook te schrijven. Het praktisch aspect is een voordeel tijdens de reizen met zijn camper. Herman groeit in de breedte door ook te gaan schrijven over innerlijke roerselen, in diverse schrijfvormen.
Niets is Herman te min om te gebruiken… Zo recycleert hij materialen er geeft ze een tweede leven in ruimtelijke installaties. Muziek is altijd een belangrijk uitdrukkingsmiddel gebleven. Niet alleen tijdens zijn jeugdjaren maar ook nu componeert hij wel eens.
Herman De Backer, plastisch kunstenaar
Met dank aan mijn vriend Boudewijn Uyttenhove